Από την Άννα Γ.

Πιστοποιημένη ενεργειακή θεραπεύτρια, εκπαιδεύτρια αυτογνωσίας και προσωπικής ανάπτυξης παιδιών και ενηλίκων

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Δίαιτας (6 Μαϊου) ξεκίνησε από τη Mary Evans το 1922, μετά τη νίκη της ενάντια στη νευρική ανορεξία. Αντιπροσωπεύει την αποδοχή των φυσικών διαφόρων και της ποικιλομορφίας του ανθρώπινου σώματος. Αποτελεί ένα μήνυμα για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην υγεία μας μια στερητική μια ανορθόδοξη δίαιτα.

Πολλές γυναίκες περνούν μεγάλο μέρος της εφηβείας και της ενήλικης ζωής τους κάνοντας εξαντλητικές δίαιτες. Ο λόγος; Τα πρότυπα ομορφιάς που πλασάρονται ως ιδανικά στον κόσμο της μόδας. Αυτά τα μη ρεαλιστικά πρότυπα οδηγούν πολλές γυναίκες σε επικίνδυνες δίαιτες και διατροφικές διαταραχές.

Θυμάμαι μια παιδική μου φίλη που πάντα έκανε αυστηρή δίαιτα, γιατί “φοβόταν μην παχύνει” όπως έλεγε. Μεγαλώνοντας με μία μαμά που βρισκόταν πάντα σε άκρως στερητική δίαιτα, υιοθέτησε κι εκείνη την ίδια στάση απέναντι στη διατροφή, θεωρώντας την φυσιολογική. Θυμάμαι και τη δική μου “κακή” σχέση με το φαγητό στο παρελθόν. Ναι…η αλήθεια είναι ότι η σχέση μου με το φαγητό γινόταν όλο και καλύτερη, όσο περισσότερο καλλιεργούσα την αυτεπίγνωσή μου. Έμαθα να ακούω το σώμα μου και τις ανάγκες του.

Στην ενήλικη ζωή μου το φαγητό ήταν μια αυτόματη διαδικασία, που άλλοτε κάλυπτε την φυσική και άλλοτε τη συναισθηματική μου πείνα, επομένως η ποιότητά του δεν η καλύτερη δυνατή. Όταν ξεκίνησα την πρακτική της yoga και έβαλα τη φυσική άσκηση στην καθημερινότητά μου η αντίληψή μου για τη διατροφή άρχισε να αλλάζει. Άρχισα να αισθάνομαι τι είδους τροφή χρειάζεται το σώμα μου. Άρχισα να καταλαβαίνω πότε πραγματικά πεινάω και πότε η πείνα μου ήταν στην πραγματικότητα η ανάγκη του σώματός μου για νερό. Σταδιακά το σώμα μου ζητούσε πιο ελαφρύ και λίγο επεξεργασμένο φαγητό, φυσικά και αυθόρμητα, χωρίς να κάνω δίαιτα ή να στερούμαι. Αυτό άλλαξε θεαματικά την καθημερινότητά μου. Βελτιώθηκε η ποιότητα του ύπνου μου, η διάθεση και η αντοχή μου. Άρχισα να νιώθω πιο υγιής και δυνατή και φυσικά το σώμα μου έγινε πιο ελαστικό.

Αυτή είναι και η λύση για κάθε διατροφική διαταραχή, νομίζω. Να συνδεθούμε ξανά με το σώμα μας και να έχουμε πραγματική επαφή του. Να καταλάβουμε ότι είναι κομμάτι μας και να πάψουμε να το αντιμετωπίζουμε σαν κάτι ξένο. Να το αγκαλιάσουμε και να το φροντίσουμε ουσιαστικά. Να το αποδεχτούμε και να αποκωδικοποιήσουμε τα μηνύματα που μας δίνει. Το σώμα μας είναι το όχημα για κάθε βίωμα και μας δείχνει πού ακριβώς βρισκόμαστε. Ξέρει ποιες τροφές χρειάζεται και ποιες το επιβαρύνουν και μας το δείχνει!  

Το σώμα μας ανταποκρίνεται σε κάθε σκέψη ή συναίσθημά μας και σε κάθε εξωτερικό ερέθισμα. Το σώμα μας είναι το σπίτι μας σε αυτή τη ζωή και από αυτό το σπίτι δεν μπορούμε να μετακομίσουμε. Θα αφήναμε το σπίτι μας απεριποίητο ή βρώμικο; Γιατί λοιπόν να ταλαιπωρούμε το σώμα μας γεμίζοντάς το ενοχές, ντροπή και στερήσεις;

Facebook: https://www.facebook.com/anni.eza.71

Instagram: https://www.instagram.com/anni_eza/

Twitter: https://twitter.com/anni_eza

Tumblr: https://anni-eza.tumblr.com/