1.Πότε έπαιξες για πρώτη φορά πιάνο;

Έπαιξα από πολύ μωρό, περίπου 1-2 ετών. Ο πατέρας μου είναι καθηγητης πιάνου και σκαρφάλωνα πάνω στα πλήκτρα να πειραματιστώ με τους ήχους και τα πεντάλ αυτού του τεράστιου μαύρου πράγματος. (γελάει)

2. Πόσες ώρες την εβδομάδα μελετάς για το πιάνο;

Μελετάω 1-2 ώρες κάθε μέρα αλλά είναι λίγο σχετικό. Όταν έχω μια μεγάλη συναυλία μπορεί και παραπάνω. Υπάρχουν βέβαια αρκετές μέρες που μπορεί να μη προλάβω να κάτσω καθόλου για μελέτη γιατί κάνω αλλά πράγματα.

3. Τι θα συμβούλευες τα παιδιά που μαθαίνουν ένα μουσικό όργανο;

Θα τα συμβούλευα εκτός από τη καθημερινή μελέτη στο όργανο που είναι απαραίτητη, να ακούνε και πολύ μουσική κάθε μέρα. Ακόμη και στον ύπνο τους!

4. Θα μοιραστείς μαζί μας το όνομα ενός αγαπημένου σου μουσικού κομματιού που έχεις συνθέσει εσύ;

Το αγαπημένο μου κομμάτι είναι το Βερόνικα για ευνόητους λόγους χαχα! ( την αδερφή του τη λένε Βερόνικα)

5. Θέλεις να μας περιγράψεις κάτι που σου δίνει Χαρά στην καθημερινή σου ζωή;

Πολλά πράγματα μου δίνουν χαρά! Οι φίλοι μου, η μουσική μου, οι αδερφές μου, τα παιχνίδια μου, η θάλασσα και τόσα πολλά αλλά…Α αγαπώ πολύ και το σκυλάκι μου την Ιντα, είναι πολύ γλυκιά και τόσο μικρούλα!

6. Πώς λένε τους καλύτερούς σου φίλους; Σου αρέσει να παίζεις πιάνο γι’ αυτούς;

Τον καλύτερο μου φίλο τον λένε Αλέξανδρο και του παίζω πιανο ναι! Ασφαλώς και του αρέσει μου το ζητάει συνέχεια, εγώ όμως του λεω προτιμώ να παίξουμε lego χαχα.

7. Γνωρίζω πως έχεις ταξιδέψει σε πολλά μέρη της γης και έχεις πάρει και πολλά βραβεία! Μπράβο σου γι΄αυτό! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια όμορφη στιγμή που σου έρχεται στο νου;

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια νομίζω ότι η πιο όμορφη, η πιο σημαντική στιγμή που θυμάμαι μέχρι τώρα ήταν όταν πριν λίγες ημέρες ανέβηκα στη σκηνή του Ηρωδείου. Κανένα ταξίδι, καμία εμπειρία δε συγκρίνεται με αυτό. Ένιωθα δέος!

8.Θα ήθελες να μας πεις κάτι που βγαίνει μέσα από την καρδούλα σου για τους γονείς σου;

Τους αγαπώ πολυ και είναι οι καλύτεροι γονείς του κόσμου ακόμη κι αν με μαλώνουν καμία φορά.(γελάει)

9. Ας φανταστούμε τώρα πως πάμε κάπου…στο μακρινό νησί της Οκινάουα στην Ιαπωνία, το νησί όπου οι κάτοικοι ζούνε για πολλά χρόνια..Σύμφωνα με τους ντόπιους εκεί, το «Ικιγκάι» είναι ο λόγος για τον οποίο ξυπνάμε το πρωί, ένα μεγάλο πάθος που δίνει στους ανθρώπους νόημα, ικανοποίηση και ευτυχία στη ζωή! Τι θα έλεγες στα παιδιά που θέλουν ν’ακολουθήσουν το «Ικιγκάι» τους;

Η αλήθεια ειναι ότι δεν είμαι τόσο καλός να δίνω συμβουλές. Κάθε παιδί κάθε άνθρωπος ειναι τόσο διαφορετικός και ζει σε διαφορετικές συνθήκες όποτε ειναι δύσκολο να δώσει κανείς «οδηγίες ευτυχίας». Το πιο σημαντικό νομίζω ειναι να έχουμε υγεία και αγάπη ότι κι αν συμβαίνει στη ζωή μας.

10. (Προς τους γονείς του Στέλιου.) Στις μέρες μας, η προσοχή μας αποσπάται όλο και περισσότερο λόγω του ότι είμαστε εκτεθειμένοι σε πολλά ερεθίσματα ταυτόχρονα. Π.χ νέες τεχνολογίες και οθόνες. Ως αποτέλεσμα έχει, να μην μπορούμε να συγκεντρωθούμε σε μία δραστηριότητα που είναι απαραίτητη συνθήκη για να μπει κάποιος σε κατάσταση ‘ροής’. (όταν απορροφώμαι από την ασχολία που κάνω, αντλώ ευχαρίστηση, ξεχνώντας το πέρασμα του χρόνου.) Τι συμβουλή θα μας δίνατε μαζί με τον Στέλιο προκειμένου τα παιδιά να μένουν συγκεντρωμένα σε μία δραστηριότητα;

Είναι αλήθεια μια δύσκολη πραγματικότητα η σημερινή με τις τεράστιες οθόνες, τις γρήγορες ταχύτητες και τα έντονα χρώματα. Τα παιδιά εθίζονται σε αυτή την ευκολία. Είναι κάτι σαν το fast food. Άρα η απάντηση είναι ότι όπως για να μαγειρευτεί ένα φαγητό σωστά θέλει κόπο, φαντασία και χρόνο έτσι και στο καθετί με τα παιδιά πρέπει να δώσουμε την ψυχή μας και άπειρη υπομονή με – όσο το δυνατόν – κλειστές οθόνες. Δύσκολο αλλά εφικτό.

Σας ευχαριστούμε πολύ!

Με αγάπη,

ο Χαρούλης