Ημέρα του Πατέρα: Ο γαλάζιος μπαμπάς μου που έγινε μπλε ίντιγκο
- 505 Views
- Ευη Γιαννακοπουλου
- 19 Ιουνίου, 2022
- ΓΟΝΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Από την Anni Eza
Πιστοποιημένη ενεργειακή θεραπεύτρια, εκπαιδεύτρια αυτογνωσίας και
προσωπικής ανάπτυξης παιδιών και ενηλίκων.
Έχουν γραφτεί και ειπωθεί τόσα πολλά για τη μητέρα και τόσα λίγα για τον πατέρα.
Έχει κι εκείνος όμως τη δική του μέρα. Η ημέρα του πατέρα, στις περισσότερες χώρες, γιορτάζεται την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου κι έχει ως στόχο να δείξει ότι ο ρόλος του πατέρα είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν της μητέρας δεδομένου ότι στην κοινωνία μας πολύ συχνά οι μπαμπάδες περνούν σε δεύτερη μοίρα.
Η γιορτή ξεκίνησε από την Αμερική στις αρχές του 20ου αιώνα, εμπνευσμένη από την πρώτη γιορτή της μητέρας. Σε κάποιες χώρες καθιερώθηκε λόγω της απαξίωσης που αντιμετώπιζαν οι πατεράδες από τα δικαστήρια σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών κατά την εκδίκαση των διαζυγίων.
Παλιότερα οι μπαμπάδες θεωρούνταν απόμακροι θεατές στην ανατροφή των
παιδιών, αλλά τελικά ο ρόλος του μπαμπά είναι πολύ περισσότερα από την ύπαρξη ενός δεύτερου ενήλικα στο σπίτι. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με μπαμπάδες που συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή τους έχουν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης, καλύτερη γλωσσική και γνωστική ανάπτυξη σύμφωνα με έρευνες που έχουν διεξαχθεί. Τα παιδιά που έχουν καλή σχέση με τον πατέρα τους είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν κατάθλιψη, ανάρμοστη συμπεριφορά ή να λένε ψέματα. Η καλή σχέση με τον πατέρα μειώνει τα προβλήματα συμπεριφοράς στα αγόρια και αυξάνει την αυτοεκτίμηση στα κορίτσια.
Αυτό το τελευταίο μπορώ να το επιβεβαιώσω από προσωπική πείρα. Μεγαλώνοντας με ένα μπαμπά που προσπαθούσε να είναι παρών παρά τις ατέλειωτες ώρες και τις δύσκολες συνθήκες δουλειάς έμαθα να στέκομαι στα πόδια μου. Ήταν πάντα εκεί να με φροντίσει, να με ακούσει, να παίξει μαζί μου. Είναι παρών σε όλες τις παιδικές μου αναμνήσεις. Στα παιχνίδια, στις βόλτες, στα καλοκαιρινά μπάνια στη θάλασσα…Ακόμα τον θυμάμαι τα βράδια μετά τη δουλειά να μου διαβάζει παραμύθια για να κοιμηθώ και τελικά να κοιμάται πρώτα εκείνος…Η κούραση ποτέ δεν τον εμπόδισε να είναι κοντά μου.
Στα παιδικά μου χρόνια αν ήταν χρώμα θα ήταν γαλάζιο. Το πιο δυνατό γαλάζιο! Το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού. Εκεί στέκεται ο μπαμπάς μου. Ανάμεσα στον ουρανό και τη θάλασσα. Εκείνος μου έμαθε να κολυμπάω και να αφήνομαι με εμπιστοσύνη στη ροή, όχι μόνο της θάλασσας αλλά και της ζωής. Μου έμαθε και να κοιτάω ψηλά και να ακολουθώ τα όνειρά μου.
Τώρα πια, μερικές δεκαετίες μετά αν ήταν χρώμα ο μπαμπάς μου θα ήταν μπλε ίντιγκο. Το χρώμα της σοφίας, της δικαιοσύνης και της αφοσίωσης. Είναι πάντα δίπλα μου…σε όλες τις σημαντικές στιγμές της ζωής μου, σε κάθε σπουδαία απόφαση. Με υποστηρίζει να διεκδικήσω ό,τι με κάνει ευτυχισμένη ακόμα κι αν διαφωνεί αρχικά με την επιλογή μου. Θα διασχίσει βουνά και θάλασσες όποτε ζητήσω τη βοήθειά του. Βρίσκει τη θετική και την αστεία πλευρά σε κάθε κατάσταση.
Χάρη σ’ αυτόν έμαθα να μη συμβιβάζομαι και να εξελίσσομαι συνεχώς, έμαθα να κρατάω τα πόδια μου στη γη και το βλέμμα μου στον ουρανό.
“Γλυκέ μου μπαμπά σε ευχαριστώ πολύ που πίστεψες σε μένα και με βοήθησες να γίνω αυτό που είμαι!”
Facebook: https://www.facebook.com/anni.eza.71
Instagram: https://www.instagram.com/anni_eza/
Twitter: https://twitter.com/anni_eza
Tumblr: https://anni-eza.tumblr.com/